The Paleographic Study on the Samarkand Copy of Atebetü’l-Hakâyık Written in Old Uyghur Script

Atebetü’l-Hakâyık, Edib Ahmed Yüknekî tarafından 12. yüzyılda yazıldığı düşünülen ve Karahanlı Türkçesi dönemi eserlerinden sayılan dinî ahlakî bir öğüt kitabıdır. Atebetü’l-Hakâyık’ın günümüzde bilinen beş nüshası bulunmaktadır. Bu nüshalar Semerkand nüshası, Ayasofya Topkapı Fuat Köprülü tanıtılan fakat daha sonra kaybolan Uzunköprü ilk kez 2019 yılında tüm yönleriyle Hollanda nüshasıdır. dışında Ankara’da mecmua içinde, Berlin’de Prusya İlimler Akademisinin Türkçe Uygur metinleri arasında Atebetü’l-Hakâyık’a ait dizeler vardır. Alī Şīr Nevāyī’nin Nesāyimü’l-Maḥabbe min Şemāyimi’l-Fütüvve adlı eserinde olduğu de nüshasını ilim dünyasına 1906 Necip Asım [Yazıksız] tanıtmıştır. 1918 ise cildi metin, tercüme açıklama; ikinci faksimile olmak üzere bu nüshanın neşrini iki cilt halinde yayınlamıştır. 1925 ile nüshalarını karşılaştıran makale yazmıştır. makalede nüshada kullanılan harflerini ayrı tabloyla göstermiştir. Bununla beraber verilen tablolarda kimi eksiklikler yanlışlıklar Eserle ilgili en önemli kaynaklardan birisi Reşit Rahmeti Arat’ın 1951 eldeki nüshaları karşılaştırarak yaptığı Atebetü’l-Hakayık yayınıdır. makalemizde sırasıyla nüshasında eski harfleri harflerin metinden örnekleri, düzenli düzensiz olarak sözcükten yazılan yapılar, düzeltme işaretleri, nüshasının paleografik ses özellikleri verilecektir.